خبر جدید | آشنایی با وای-فای 7 و مزایای آن – فرصت‌ها و چالش‌های نسل بعدی وای-فای | مایفون مگ
وای-فای 7 چیست؟
پیش از هر چیز باید ماهیت وای-فای 7 برای ما روشن شود. استاندارد وای-فای 7 – که با نام رسمی 802.11be نیز از آن یاد می‌شود – بر مبنای تکنولوژی وای-فای 6E پایه‌گذاری شده است. این بدان معناست که وای-فای 7 نیز (مثل وای-فای 6E) از باندهای 2.4 گیگاهرتزی، 5 گیگاهرتزی و 6 گیگاهرتزی پشتیبانی می‌کند، با این تفاوت که نسبت به وای-فای 6E شاهد برخی بهبودها در آن هستیم از جمله ارائه پهنای باند بیشتر (که سرعت دانلود بالاتری را به همراه خواهد داشت)، باندل کردن اتصالات در عرض باندها (که باعث دانلود سریع‌تر و ثبات بیشتر می‌شود) و نهایتا استفاده از ترفندهای بیشتر در زمینه مدولاسیون سیگنال به منظور مقابله کردن با گرفتگی و انسداد در شبکه.
آیا وای-فای 7 به معنای واقعی کلمه سریع‌تر است؟
پاسخ به این سؤال کاملا واضح است: بله. به گفته اینتل، یک لپ‌تاپ مجهز به وای-فای 7 می‌تواند به حداکثر نرخ داده حدود 5.8 گیگابیت بر ثانیه دست پیدا کند. شاید عدد گفته شده صرفا نظری و روی کاغذ باشد، اما حتی رسیدن به نیمی از آن نیز برای بیشتر افراد بالاتر از حد تصور خواهد بود. اما آنچه موجب افزایش سرعت در وای-فای 7 شده، تا حد زیادی به پهنای باند کانال (channel bandwidth) مربوط می‌شود. این کمیت در وای-فای 7 دو برابر شده و به 320 مگاهرتز می‌رسد. در حالی که حداکثر پهنای باند کانال در روترهای وای-فای 6 و 6E برابر با 160 مگاهرتز است.
یکی دیگر از ویژگی‌های وای-فای 7، پشتیبانی از ترکیب باندها در یک اتصال واحد است که به لطف قابلتی موسوم به MLO (کوتاه‌شده Multi-Link Operation به معنای عملیات چند-پیوندی) امکان‌پذیر شده است. برای روشن شدن مطلب به این مثال توجه کنید: اگر دانلود یک فایل در باند 6 گیگاهرتزی با سرعت 1 گیگابیت بر ثانیه و در باند 5 گیگاهرتزی با سرعت 700 مگابیت بر ثانیه انجام شود، ترکیب این دو شما را به سرعت 1.7 گیگابیت بر ثانیه خواهد رساند. مزیت دیگر آنکه چنان‌چه یکی از این دو اتصال به هر دلیلی از کار بیفتد، دیوایس شما می‌تواند دانلود را از اتصال دیگر انجام دهد.
وای-فای 7 همچنین تعداد استریم‌های فضایی MU-MIMO (تعداد استریم‌های همزمان به و از دیگر دستگاه‌ها) را نیز دو برابر می‌کند. وای-فای 6 از اتصال 8 در 8 در این زمینه پشتیبانی می‌کند که به آن معناست که یک روتر با 8 آنتن می‌تواند با با 8 دستگاه دیگر (یا یک دستگاه با 8 آنتن) ارتباط برقرار کرده و به تبادل دیتا بپردازد. این رقم در وای-فای 7 به اتصال 16 در 16 ارتقاء پیدا می‌کند اما پیش از آنکه بیش از اندازه هیجان‌زده شویم باید به این نکته اشاره کرد که حتی در روترهای گران‌قیمت وای-فای 6E نیز معمولاً از اتصال 4 در 4 فراتر نمی‌رویم و به‌سختی می‌توان گوشی موبایل یا لپ‌تاپی را یافت که MU-MIMO در آنها بهتر از اتصال 2×2 باشد!
آیا وای-فای 7 می‌تواند اتصالات خانه هوشمند را مطمئن‌تر کند؟
خانه‌های هوشمند در گذر زمان پیشرفت کرده‌اند، اما اگر دیوایس‌ها در یک محیط بی‌سیم شلوغ و پرتراکم قرار گرفته باشند، ممکن است عملکرد آنها کند شده و یا حتی دیگر پاسخ‌گو نباشند. گفته می‌شود، برخی ویژگی‌های وای-فای 7 ممکن است در این زمینه کارگشا باشد. فرض کنید یک روتر در حال حاضر با یک یا چند دیوایس در ارتباط بوده و دیوایس‌های دیگر برای ارتباط‌گیری با روتر باید منتظر بمانند. البته این انتظارها در کسری از ثانیه به پایان می‌رسند، اما چنان‌چه مشغولیت شبکه زیاد باشد، ممکن است مدت زمان انتظار افزایش یابد. به این ترتیب، هرگاه متوجه شدید که دیوایس‌های منزل هوشمند شما کند شده‌اند، یک دلیل می‌تواند این باشد که آنها منتظر نوبت خود برای ارتباط با روتر هستند.
راه‌کار وای-فای 7 برای مقابله با این مشکل، انباشت داده‌های اضافی درون یک موج حمل‌کننده است که با استفاده از تکنیکی موسوم به OFDMA انجام می‌شود. بد نیست بدانید، وای-فای 6E نیز این کار را انجام می‌دهد، اما تداخل ممکن است مانع از استفاده تمام آن موج شود، حتی اگر تداخل بیش از یک بیت از آن را اشغال نکرده باشد. این در حالی‌ست که وای-فای 7 اساسا نسبت به تداخل بی‌اعتنا بوده و بقیه داده‌ها را روی بیت‌های ترخیص شده قرار می‌دهد؛ درست مثل اینکه رودخانه یک تخته سنگ را دور زده و آن را دوباره از طرف دیگر ملاقات کند.
وای-فای 7 گزینه‌ای مناسب برای سیستم‌های مش
سیستم‌های مش می‌توانند راه مناسبی برای دسترسی به پوشش وای-فای در منزل باشند. اما در حال حاضر، این سیستم‌ها برای backhaul – که لینک سیمی یا بی‌سیم بین نودهای مش محسوب می‌شود – متکی به اتصالات بی‌سیم تکی هستند. به همین دلیل، زمانی که باند دچار انسداد شود، سیستم مش روتر را مجبور می‌کند که به یک باند دیگر سویچ کند. همین امر می‌تواند تأثیری منفی بر توان عملیاتی سیستم داشته باشد. اما بنا بر آنچه در وب‌سایت ایسوس آمده، سیستم‌های مش مبتنی بر وای-فای 7 به لطف قابلیت MLO یا همان «عملیات چند-پیوندی» می‌توانند آزادانه بین باندها جابه‌جا شوند. به این ترتیب، ظاهرا دیگر از قطع اتصال خبری نخواهد بود.
وای-فای 7 چه زمانی به دیوایس‌های ما راه پیدا خواهد کرد؟
تاکنون چند مدل روتر وای-فای 7 به بازار عرضه شده و خرید آنها امکان‌پذیر است، اما نباید در این مورد عجله کرد، زیرا در حال حاضر تعداد دیوایس‌هایی که از وای-فای 7 پشتیبانی می‌کنند بسیار معدود بوده و حتی این استاندارد هنوز رسما نهایی نشده است. اما جالب است بدانید به همین زودی تراشه‌های پشتیبانی‌کننده از وای-فای 7 به تولید رسیده‌اند. به عنوان مثال می‌توان به پلتفرم ارتباطی FastConnect 7800 کوالکام (عرضه شده در سال 2022) حاضر در Snapdragon 8 Gen 2 اشاره کرد که در ساخت برخی اسمارت‌فون‌ها از جمله Galaxy S23 Ultra نیز به کار گرفته شده است. (البته سامسونگ باید وای-فای 7 را برای این گوشی‌ها فعال‌سازی کند) از دیگر موارد سازگار با وای-فای 7 می‌توان به لپ‌تاپ 16 اینچی Acer Swift Edge و کارت شبکه BE200 Wi-Fi 7 (محصول اینتل) اشاره کرد.
با احتیاط عمل کنید
وای-فای 7 هنوز روزهای اولیه خود را پشت سر می‌گذارد و تا زمانی که تولیدکنندگان محصولات الکترونیکی دیوایس‌های خود را با پیش‌فرض پشتیبانی از این استاندارد روانه بازار نکرده‌اند، نمی‌توان درباره مزایای آن اظهارنظر قطعی کرد. بد نیست بدانید، «مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک» یا همان IEEE تا به این لحظه تصمیمی برای به‌کارگیری استاندارد وای-فای 7 اتخاذ نکرده است. همچنین، نباید فراموش کنید که نخستین روترهای وای-فای 7 جزو گران‌قیمت‌ترین روترها خواهند بود. به عنوان مثال، سیستم مش Eero Max 7 به احتمال زیاد قیمتی در حدود 1,700 دلار خواهد داشت. با این اوصاف، در شرایط فعلی – که بازار هنوز پر از محصولات مجهز به وای-فای 5 است – اقدام برای استفاده از وای-فای 7 کمی شتاب‌زده بوده و نمی‌تواند توجیه منطقی داشته باشد، مگر اینکه جزو آن دسته از کاربران باشید که می‌خواهند در استفاده از تکنولوژی‌های جدید پیش‌قدم باشند.
منبع: http://www.مایفون مگ/news/view-5125-wi-fi-7-overview-what-you-need-to-know-about-the-next-generation-of-wi-fi.aspx
تحریریه مای فون مگ
