استراتژی های تولید همیشه موضوعات جالبی در توسعه کسب و کار هستند. در دهه‌های اخیر، استراتژیست‌ها فراتر از ایده‌های سنتی رفته‌اند و روش‌های مبتنی بر برون‌سپاری خدمات را پایه‌گذاری کرده‌اند که مدل‌های تولید متفاوتی را در کارخانه‌هایی با برندهای مختلف ایجاد کرده‌اند. گاهی اوقات یک برند محصولی را بدون داشتن کارخانه تولید می کند. گاهی بخشی از فرآیند تولید را برون سپاری می کند و گاهی فناوری ساخت را خریداری می کند.
OEM یا برون سپاری کامل تولید
در ادبیات استراتژی های تولید، اصطلاحات رایجی وجود دارد که کیفیت تولید محصولات توسط شرکت ها را بیان می کند. یکی از مهمترین آنها OEM است. OEM مخفف Original Equipment Manufacture است. OEM به معنای استفاده از محصولات یک شرکت با برند شرکت دیگر است. در این صورت شما صاحب یک برند هستید، اما خودتان محصول برندتان را تولید نمی کنید. برعکس، شما تولید آن را به شرکت دیگری می سپارید و طی قراردادی با این شرکت، می خواهید محصولات آن را با برند خود به فروش برسانید. به این ترتیب شما نقشی در تولید محصول خود ندارید و فقط باید سعی کنید برای محصولات خود برندسازی و بازاریابی انجام دهید.
«برون سپاری» در این فرآیند بسیار مهم است. یک برند با برون سپاری تولید محصولات خود به یک شرکت دیگر، خود را از تعارضات تولید رها می کند تا بتواند زمان و انرژی خود را بر بازاریابی و برندسازی متمرکز کند. این روش همچنین صاحبان برند را با چالش هایی مواجه می کند. مهم ترین نکته این است که با برون سپاری تولید، نظارت بر تولید محصولات توسط برند کاهش می یابد و به این ترتیب ممکن است کیفیت محصولات موجود در بازار مطابق با استانداردهای برند نباشد و به شهرت آسیب وارد شود. از برند بنابراین، شرکت های تولیدی که از روش OEM برای تولید محصولات خود استفاده می کنند، معمولاً برای کاهش ریسک تولید محصولات بی کیفیت در این مرحله به تولیدکنندگان با کیفیت مراجعه می کنند.
ODM یا پیمانکاری فرعی طراحی
مفاهیم ذکر شده در این موضوع اغلب بر اساس نوع دخالت شرکت های واسطه در فرآیند تولید طبقه بندی می شوند. گاهی اوقات، مانند مرحله اول، یک برند کل فرآیند تولید را برون سپاری می کند. مرحله دیگری وجود دارد که این برون سپاری را محدودتر می کند. این بدان معناست که یک برند محصولاتی با طراحی برند خود را برای تولید به شرکت دیگری تحویل می دهد. ODM مخفف Original Design Manufacture است، به این معنی که شما برند و طراحی خود را دارید، اما تولید را به شرکت دیگری بسپارید. به این ترتیب دیگر نگران تامین زیرساخت های تولید و استفاده از خدمات شرکت های دیگر برای این منظور نباشید. اما برای حفظ اعتبار خود در بازار و افزایش تصویر برند خود بر اساس استانداردهای طراحی محصول، طراحی محصول را خودتان انجام می دهید. به این ترتیب شما امضای خود را روی تولید محصول می گذارید و امتیاز تولید محصول متعلق به شماست. واضح است که در این مرحله مسئولیت تولید محصول شما بیشتر از مرحله قبل است و بنابراین نظرات شما در موفقیت و شکست برند شما موثر خواهد بود.
OBM یا به برند اصلی اعتماد کنید
در مرحله بالاتر از دو مرحله قبل و با سطح جهانی بیشتر مشارکت برند در تولید محصول، مدل OBM تعریف می شود. OBM مخفف عبارت Original Brand Management است. در این مرحله تقریبا هیچ قرارداد فرعی وجود ندارد و شما یک محصول را کاملا با زیرساخت های شرکت خود تولید می کنید. این مرحله تقریباً تمام مسئولیت های تولید را شامل می شود. این شرکت مالک شرکت تولید و طراحی و مالک برند است. به این علائم، علائم نویسنده می گویند که خود رهبران بازار هستند. شرکت‌هایی که دارای استراتژی تولید OBM هستند، در جایی که دیگران وجود دارند، رهبران بازار هستند.
نگاهی به استراتژی های تولید در بازار ایران
اگر بخواهیم مدلی را در ایران ارائه کنیم که تمامی این استراتژی های تولید را اجرا کند، بد نیست به برند دوو در صنعت تولید لوازم خانگی اشاره کنیم. برندی که ابتدا با استراتژی OEM در بازار ایران شروع به کار کرد و اکنون به مرحله ای رسیده است که طراحی، تولید و برند محصول را در اختیار دارد. این استراتژی های تولید در واقع داستان خرید و معرفی فناوری های تولید لوازم خانگی است. دو دهه پیش ایران در بازار تولید لوازم خانگی حرفی برای گفتن نداشت و بازار آن در اختیار برندهای خارجی بود. طراحی استراتژی تولید مناسب در شرکت دوو این امکان را به ایران داده است تا فناوری تولید لوازم خانگی مطابق با استانداردهای جهانی را به ایران وارد کند و در بازار لوازم خانگی پیشرو شود. این پرسش در ایران که در حوزه سیاسی و اقتصادی خود با چالش های فراوانی روبروست اهمیتی دوچندان می یابد.
شرکت دوو در ایران در سال 93 درخواست قطعات جدید و محصولات جدید از شرکت مادر کرد. اما شرکت مادر فشار زیادی به شرکت ایرانی دوو وارد کرد و خواستار تاسیس این شرکت در کره شد.
این شرکت در ایران با محدودیت های زیادی مواجه بود، به طوری که در سال 2013 سرمایه گذاری 30 میلیون دلاری برای طراحی این پلتفرم انجام داد. پس از 4 سال، فصل جدیدی در شرکت باز می شود. یعنی محصولات جدیدی به بازار عرضه شده است که پلتفرم آن در شرکت ایرانی دیوی ساخته شده است. مرحله بعدی توسعه در ایران در سال 2019 انجام شد و این شرکت به سمت استراتژی تولید انبوه حرکت کرد.
یعنی ظرفیت خط تولید در ایران افزایش یافته و تجهیز و توسعه محصولات و زیرساخت های جدید آغاز شده است. در حال حاضر از منظر جهانی هدف این شرکت عدم صادرات محصولات است، حتی اگر محصول باکیفیت تولید شود، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. بنابراین دوو از یک واردکننده محصولات در ایران به یک پیشرو در بازارهای داخلی و خارجی تبدیل می شود.
برای دوستان خود ارسال کنید
